Wednesday, February 19, 2020

Assamese poem | অসমীয়া কবিতা | মোৰ খিৰিকীখন | Mur khiriki khon

  মোৰ সৰু কুঠৰীত এখনেই খিৰিকী ।
তাৰেই বাহিৰলৈ চাওঁ ।
দেখো নেকি ক'ৰবাত মিলান কুণ্ডেৰাৰ 'গড্ছ উইণ্ডো'ৰে নামি অহা সেই কল্পনাৰ কোনোবাক ।
কাষত শৰণীয়া পাহাৰ ।
অথচ কোনোদিনেই সেই খিৰিকীৰে ইয়াৰ সৌন্দৰ্য উপভোগ কৰাৰ মোৰ সৌভাগ্য নহ'ব ।
খিৰিকীৰ কাষত থাকিব লাগিছিল আকাশ উজ্বলাই তোলা বিস্তীৰ্ণ পথাৰ ।
অথচ থিয় হৈ আছে এখন শেলুৱৈ আবৃত্ত পকী দেৱাল ।
তদুপৰি মোৰ কাষত এপিকোৰাছ নাই ।
যি ক'ব তুমি আগবাঢ়া, কেৱল আগবাঢ়া ।
মগজুৰ কথা নুশুনিবা, সমাজক জানিবলৈ নিদিবা ।
সিদিনা মোৰ বন্ধু এজনে কৈছিল - অলপ Wild হ'বি ।
জীয়াই থাকিবলৈ হেনো অলপ Wildnessৰ প্ৰয়োজন ।
তেওঁক মই কোন সতে কওঁ,
হৃদয়ৰ নিভৃতত গুজৰি গুমৰি আছে এজাক ধুমুহাৰ দৰে আন এক Wildness ।
যাৰ নাম ----------------- প্ৰেম ।।।।



No comments:

Post a Comment

Assamese poem | অসমীয়া কবিতা | কেনে আছো বুলি নুসুধিবা | Kene asu buli nuhudhiba

 এতিয়া আৰু কেনে আছা বুলি নুসুধিবা । আগৰ দৰেই আছোঁ বুলিতো কব নোৱাৰো । বহু পৰিৱৰ্তন হৈছে মোৰ জীৱনত । ৰাতিপুৱা ছয় বজাত ফোন কৰি আমনি কৰা ছোৱালী ...